Die munisipale verkiesing is agter die rug en die stemgeregtigdes van Suid-Afrika het hulle wens uitgespreek. In die aanloop van die verkiesing reeds het mens verstom gestaan dat daar nog enigsins iemand is wat dit sal oorweeg om vir die regerende party te stem , maar helaas die stemme is uitgebring.

Die vraag wat na vore kom indien die uitslag ontleed word, is: Het die kiesers in die besluit wat hulle geneem het, werklik die vermoë om ‘n beoordeling te kan doen? Wat is die prys van my stem in hierdie kulturele konglomeraat van groeperinge wat baie duidelik in die praktyk wys dat die verskillende lewens-en wêreldbeskouinge uiteenlopend en inderdaad nie versoenbaar is nie.

Sekere mense stem vir die plundering van die land se bates, vir kaderontplooiing wat toesien dat hulle en hul kinders se toekoms van hulle ontneem of gesteel word, vir selfverryking deur politici ten koste van die kieser, vir ‘n beleidsomgewing wat ‘n jaarlikse styging in  werkloosheid en armoede waarborg, vir die ineenstorting van infrastruktuur waarvan die mees ernstige sekerlik die swak lewering van elektrisiteit is. Sekerlik kan nog meer voorbeelde genoem word. Die term siende blind en horende doof skiet ‘n mens se gedagtes te binne!

Wanneer na sekere uitsprake en sienings geluister word, tref dit mens dat in sommige mense – dalk die meerderheid? – se denke is welvaart iets wat eintlik net gedeel hoef te word en dan sal almal gelukkig wees. Selfs in die Parlement is so ‘n stelling teenoor my gemaak deur ‘n vroulike LP van die regerende party tydens ‘n geleentheid toe getuig is oor die implikasies van onteiening sonder vergoeding.  Dit blyk ook dat ekonomiese groei maar net iets is wat aangekondig hoef te word en siedaar…  opgelos is al die land se probleme!

Die toekoms is nie vir ons uitgestippel nie.  Die onsekerhede is deel van ons daaglikse bestaan. Wat ons as Christene wel weet is dat ons sekerheid kan hê oor een aspek en dit is dat God in beheer was, steeds is en ook in die toekoms sal wees.

In die praktyk beleef ons egter daagliks ‘n negatiewe omgewing waarbinne ons moet poog om positief vorentoe te beur.  Dit is immers vervat in ons as Christene se kultuuropdrag soos vervat in die Woord naamlik, gaan bewaar en skep vir die toekoms. Om hierna te streef in ‘n uiters onlogiese en ongesonde beleidsomgewing, soos geskep deur die regerende politieke party, is gewis ‘n stewige uitdaging!

Dit bring my by die punt van wat is die prys van my stem?  Vir die afgelope ongeveer 30 jaar is ‘n omgewing geskep waar kundigheid, ten koste van velkleur, genegeer is.  Die land is op verskeie maniere geplunder. Dit word duidelik ervaar dat keuses nie in belang van die land se mense gemaak word nie, maar dat daar eerder op selfverryking gefokus word. Iewers moet die vraag nou gevra word: Wat is my stem werd en wat beteken dit vir my nageslag en vir hulle toekoms?  Die antwoord is klinkklaar dat ‘n stem wat vir die ANC oor al die jare uitgebring is, inderdaad ‘n verspilde stem was.   Suid-Afrika is vasgevang in ‘n sinkende ideologie wat, buiten vir reggeplaaste kaders, vir niemand ‘n toekoms skep nie.

Waar laat dit ons elkeen?  Gaan ons vassteek by ‘n stem wat deur die ongeveer 30% van die stemgeregtigde kiesers uitgebring is en wat voortaan die rigting ten opsigte van ons dienslewering gaan bepaal?

Gelukkig het ons elkeen ‘n gesonde verstand met baie talente gekry. Ons het ook ‘n drang om ‘n beter toekoms te skep.  Ons stem mag nie by ‘n stembus tot stilstand kom, waar dié se uitkoms alleen die rigting gaan aandui nie.  Dit is juis in die gees van KragDag dat ons skeppend die toekoms moet aangryp.  Ons stem is nie net ‘n kruisie iewers in ‘n stembus nie.  Ons stem is juis om te gaan doen volgens waardes waarop ons nageslag eendag trots sal wees.

“Hoe bou ons vir die toekoms” moet ‘n credo word vir elke persoon wat vir hul kinders ‘n beter toekoms wil help skep.  Hierdie vertrekpunt is die fondament waarop ons jeug se toekoms gebou moet word.  Veranker ons die jeug steeds in ‘n lewens-en wêreldbeskouing waarmee ons groot geword het?   Daardie beskouing waar die horisontale verhouding gebou word volgens die riglyne en krag wat geput word vanuit die Vertikale verhouding.

My stem kan ‘n praatstem wees en deesdae is dit gerieflik om op die sosiale netwerke ‘n baie sterk sleutelbord-operateur te wees of dit kan ‘n doenstem wees.  Wat ons dalk nodig het is ‘n praatstem om mense in te lig, maar dan ook ‘n doenstem wat na resultate streef.  Die strewe om verby die onaanvaarbare te presteer en eie instellings daar te stel het óns verantwoordelikheid geword.  Die toekoms wink inderdaad daar voor – laat ons nie terugdeins nie!

Laat ons stem nie net ‘n kruisie iewers op ‘n stembriefie bly nie, maar laat ons stem in die praktyk uitkomste genereer vir ‘n stabiele omgewing waarbinne daar gebou kan word vir die toekoms.