Sedert 1897 is TLU SA dáár vir die kommersiële boer wat meestal as familie-boerderye funksioneer. Daar word altyd gesê dat indien mens vir die toekoms beplan, is dit noodsaaklik om ook terug te kyk in die verlede. Wyle president Paul Kruger het nie verniet gesê nie: Neem uit die verlede wat goed is en bou die toekoms daarop. Net so bring ondervinding, wat in strukture opgesluit is, ‘n bepaalde vastigheid waarop die hede aangespreek kan word. Die waarde van ondervinding kan nooit gering geskat word nie. In TLU SA word dit juis só ervaar. Bydraes en insette deur die jare opgebou, word deurlopend getoets aan die werklikhede en die eise van ons tyd.

Die karakter en etos van ‘n organisasie is van kardinale belang om te bepaal wat die koers in die toekoms sal wees. Meer belangrik egter is die begronding waarop die organisasie sy bestaan fundeer. Vir TLU SA staan sy geloof in God Drie-enig vas en dit word verwoord in sy Grondwet asook sy Manifes.

TLU SA het tred gehou met die veranderinge van die tyd. Tegnologiese ontwikkeling word optimaal ingespan om beter kommunikasie te bewerkstellig. Soos die tyd aanstap word daar telkens net weer en weer besef dat die belangrikste en mees suksesvolle kommunikasiemedium steeds die hou van vergaderings is.  Die wyse waarop juis die grondvlakleiers in hoërop strukture hulle insette kom gee, verskaf die geleentheid om die verskillende omgewings se werklikhede en behoeftes aan te hoor en op dié wyse die organisasie se standpunte te slyp.  Sodoende bly die organisasie aktueel en gefokus.

Rolspelers in die landbou-waardeketting

Verbruikers is vir TLU SA nog ál die jare die belangrikste rolspelers waaroor dit vir ons in die landbou-omgewing gaan.

Húlle is immers die markte wat ons geproduseerde voedsel koop en sodoende vir elke boer ‘n bestaansrede gee om te volhard in die produksieproses. In die landbou-waardeketting is daar verskeie rolspelers wat elk ‘n bepaalde rol speel. Dit is ‘n geïntegreerde ketting en elke skakel daarin is belangrik. Maar, elkeen van hierdie rolspelers kan ook gesien word as verbruikers.

Ten einde die proses te volvoer om voedsel tot by eindverbruikers op hulle tafels te bring, is daar ‘n reeks aksies wat moet plaasvind en hier is elkeen van die insetverskaffers se rol is belangrik.

Verbruikers

Hierdie proses is vraaggedrewe, komende van verbruikers. Entrepreneurs wat bereid is om die risiko te neem tree na vore om die bepaalde behoeftes wat in die produksieproses bestaan, te volvoer. Hier dink ons onder andere aan die instansies wat finansiering beskikbaar stel. Met landbouskuld van by die R200 miljard rand is finansiering tans ‘n kardinale aspek. Die Landbank, wat in die verlede ‘n wesenlike rol in die verband gespeel het, het tans ernstige probleme. In die tyd vorentoe kan daar dus groot uitdagings vir die landbouer in terme van beskikbare en bekostigbare finansiering verwag word.

Vir enige produsent, afhangende van waarmee geboer word, is verskillende implemente, gereedskap en hulpmiddels nodig om suksesvol te kan produseer. Maak net ‘n draai by enige koöperasie en stap deur die rakke en vinnig kan gesien word watter verskeidenheid van produkte boere gebruik. ‘n Verskeidenheid insetmiddele word benodig soos byvoorbeeld saad, kunsmis, brandstof, vee-medisyne en chemikalieë.  Vir elkeen van hierdie produkte is daar verskaffers nodig – almal deel van die waardeketting.

Buiten die insetkant kry ons ook verwerkers en verspreiders van voedsel. Deur al die jare was daar baie keer debat gevoer oor die noodsaaklikheid van al hierdie rolspelers. Wat wel ‘n feit is en wat niemand kan betwis nie, is dat markkragte deurlopend hierdie prosesse evalueer vir sukses. Diegene wat nie winsgewend aan die bepaalde vraag kan voldoen nie, word baie vinnig deur die mark beoordeel en uitfaseer.

In hierdie verband het TLU SA met die Pretoria Boeremark begin om juis die produsent en die verbruiker nader aan mekaar te bring.  Die mark gaan van krag tot krag en word beskou as een van die “moet-besoek” plekke in Pretoria.

Die produksieproses met al sy fasette behoort ongehinderd sy gang te gaan.  Tydens die inperking was dit byvoorbeeld so dat ‘n boer ‘n bepaalde koeëllaer vir sy stroper nie in die hande kon kry nie, omdat die waardeketting deur die inperkingsmaatreëls verbreek is.  So hittete het hy sy hele sojaboontjie-oes verloor.  Ander boere het hand gegee die saak kon só beredder word.

Die belangrikheid van voedselsekerheid het gedurende die inperkingstyd opnuut na vore gekom.  Suid-Afrika se kommersiële boere presteer buitengewoon goed in uiterste omstandighede vergeleke met ander lande van die wêreld. Ons landbou-toestande word as marginaal beskou en steeds is ons van tyd tot tyd een van min netto-uitvoerders van voedsel. Met ‘n verstedelikingsyfer van 68% in Suid-Afrika besef mens opnuut hoe belangrik die skakel tussen kommersiële produsente en die verbruikers is.

Familie-boere

TLU SA het kommersiële boere as familie-boerderye deur die jare verteenwoordig. Die belangrikheid hiervan is duidelik as gelet word op die bydraes wat landbou-families in landelike gemeenskappe maak. Familie-boerderye het ‘n beduidende bydrae gelewer om landelike gemeenskappe se dorpies te laat gedy.  Skole, kerke en die gemeenskapslewe soos kultuur- en sportstrukture is aan die lewe gehou. Daarmee saam ook besighede.

Dit is egter hartseer dat wanneer hierdie families, om welke rede ookal, die plase begin verlaat. Die gevolglike koste hiervan kon onmiddellik in die plattelandse dorpies waargeneem word. TLU SA se struktuur maak by uitstek daarvoor voorsiening dat die onderskeie familie-boerderye, binne ‘n gemeenskap, hande kan vat en as ‘n kollektiewe eenheid binne Boerevereniging of Boere-unie verband, saam hulle distrikte stabiliseer.

Familie-boerderye vorm die basis van kommersiële boere. Deur ál die jare het die band tussen familie-boerderye en verbruikers die basis van die ekonomiese grondslag vir die platteland gevorm. TLU SA het deurlopend hierdie boere gediens deur middel van ‘n werkswyse waar daar opwaarts en afwaarts kollektief probleme geïdentifiseer is. Riglyne is vervolgens saamgestel oor hoe hierdie knelpunt aangespreek kan word. Kollektiewe insette van al die lede, regoor die land, slyp en verbeter deurentyd die optrede wat geloods word om ‘n gegewe situasie te kan hanteer.

Die band tussen TLU SA se lede (die familie-boerderye as kommersiële boerderye) en die verbruikers is deur al die jare gevestig as die twee belangrikste skakels in die voedselketting!